ایمن الظواهری رهبر القاعده توسط سازمان سیای آمریکا ترور شد.
آمریکا چندمین بار است که دست به کشتن رهبران القاعد می‌زند و ظاهراً برای از بین بردن دشمنان آمریکا نیازی هم به موافقت کنگره ندارد و رییس‌جمهور با اختیارات قانونی خود، این کار را انجام داده است.
هرچند آمریکا اخیراً نقش داروغه را در خاورمیانه بازی می‌کند و هر جا بخواهد به‌راحتی با اقدام نظامی و سیاسی اهداف خود را عملی می‌کند، امّا تا کنون به این سؤال پاسخ نداده است که منشٲ رشد افراط‌گرایی و گروه‌های تروریستی و دشمنی آنان با آمریکا صهیونیستها، چیست؟
استعفای جانسون نخست‌وزیر بریتانیا از رهبری حزب و در آینده از پست نخست‌وزیری بازتاب جهانی داشت. شاید یکی از ثمرات ارزشمند دموکراسی در جهان معاصر در جابجایی قدرت و در استعفا و ترک قدرت بعد از خدمت رهبران و سیاستمداران است.
من در بین همه‌ی رهبران و شخصیت‌‌ها در نیم قرن اخیر تحت تأثیر چند نفر از آنان قرار گرفته‌ام؛ مرحوم مهندس بازرگان، اولین نخست‌وزیر دولت موقت بعد از انقلاب اسلامی، نلسون ماندلا رهبر و رییس‌جمهور آفریقای جنوبی و اسلاف هاول رییس‌جمهور چک و نهایتاً جانسون آخرین نخست‌وزیر بریتانیا.
«وَكَانَ الْإِنسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلًا» (الكهف: ٥٤)
انسان بیش از هر چیزی جدل‌پیشه است.
همه چیز را همگان دانند.
این تعبیر زیبایی است که عقلانیت جمعی را بە رسمیت می‌شناسد.
گاهی ما تصور می‌کنیم که عقل کل هستیم و تمام حقایق پیش ماست و دیگران از آن بی‌بهرەاند.
حقانیت نزد هیچ فردی نیست بلکه حقانیت پیش افراد است و هویت جمعی دارد و در حقیقت هیچ‌کس عقل کل نیست، بلکه عقل کل در عقل جمعی نهفته است.
به مناسبت هفته‌ی کتاب و کتابخوانی و به بهانه‌ی تعطیلی چند کتابفروشی در شهرستان پاوه(کتابفروشی اسلامی، بیان و روجیار)
در دهه‌ی اخیر آمار سرانه‌ی کتابخوانی در کشور ما سیر نزولی داشته است. بطوری که بامقایسه‌ی سالهای ٦٠ و ٧٦ و ٩٠ که تیراژ کتاب از ٣٠٠٠ نسخه تجاوز می‌کرد، در سال۹۹ این تیراژ به زیر ٥٠٠ جلد رسیده است.
نشریاتی که رونق آن در سالهای ٧٦ و ٨٧ به اوج خود رسید و روزنامه‌ها و نشریاتی مانند (جامعه، طوس، راه نو، ایران فردا و...) صبح امروز که گاهی در دو نوبت صبح و بعدازظهر چاپ می‌شد،
تحولات افغانستان به یکی از موضوعات مهم روز تبدیل شده است. عقب‌نشینی آرتش آمریکا و ترک مخاصمه‌ی چندین ساله با طالبان و گسست و متلاشی شدن انسجام نیروهای نظامی افغانستان علی رغم تعلیم و آموزش‌‌های لازم و به‌روز از طرف کارشناسان زبده‌ی نظامی آمریکا و فرار رییس‌جمهور و جمعی از دولتمردان از کشور و نهایتاً تسلط سهل و آسان طالبان بر سرزمین افغانستان، تصادفی و اتّفاقی نبود.
چند روزی است که ذهنها متوجّه وضعیّت افغانستان است؛ موارد زیادی است که هر یک جای بحث و تحلیل دارد. استاد عزیز و برادر دلسوز «صلاح‌الدّین خدیو= تحلیلگر سیاسی» در جستارهایشان به چند مورد اشاره نموده‌اند. که براستی چرا بیش از ۶ دهه، دوباره طالبان و افکار طالبانی سرزمین افغانستان را در می‌نوردد و بدون کمترین مقاومتی یکی پس از دیگری ولایتها به اشغال نیروهای مهاجم طالبان در می‌آیند؟
اصولاً چرا این‌قدر پایه و اساس حکومت لرزان است که رییس‌جمهورش مانند مردم عادی کشور را ترک می‌کند؟!
خبر کشته شدن چند نفر سوخت‌بر در سراوان دل انسانهای دردمند را جریحه‌دار نمود. هرچند این اوّلین بار نیست که این اخبار به سمع و نظر مردم ایران و جهان می‌رسد، لذا تأمّلی چند باید کرد تا تمام تقصیرات را بین نان‌آوران رنج‌دیده و حاملان قاچاق (به اصطلاح) از یک طرف و نیروهای نظامی و انتظامی از طرف دیگر تقسیم نکنیم.
بیش از چهار دهه از استقرار نظام جمهوری اسلامی می‌گذرد
هورامان یا اورامان نام منطقه‌ای تاریخی با بافت پلکانی و آداب و رسوم ویژه که بخش‌هایی از شهرستانهای پاوه، جوانرود، نودشه، نوسود در استان کرمانشاه و سروآباد و سنندج و کامیاران در استان کردستان را شامل می‌شود.
(منطقه‌ی اورامانات در استان کردستان دارای یک شهر (اورامان تخت) و ٧٦ روستا است که تا حال ١٣ روستای این منطقه در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. و پرونده ثبتی ٢٢ روستا نیز در حال پیگیری است.
نام نیکو گر بماند زآدمی
به کزو ماند سرای زرنگار
محمد رضا شجریان استاد آواز ایران به دیار حق شتافت. استاد محمد رضا شجریان، این شخصیت بی‌نظیر، روز ۱۷مهرماه ۹۹ در سنّ ۸۰ سالگی پس از چندین سال تحمّل رنج بیماری با کارنامه‌ای درخشان، حاصل چند دهه تجربه‌ی موسیقی و آواز، اخلاق، صداقت، جوانمردی، تعهّد و اصلاحگری چشم از جهان فرو بست.
شجریان، نماد هنر متعهّد ایران بود. او راز رسیدن به حقّ و حقیقت و تقرّب به ذات احدیّت را از تلاوت کلام آسمانی شروع و با سینه‌ای مالامال از دردمندی و دفاع از آزادی و کرامت انسانی به پایان برد و با وجدانی آسوده و توشه و تجربه‌ای گرانبها به سرای ابدیّت شتافت.
٢٦مرداد ماه سالروز شهادت حضرت عمر بن خطاب (رض) است.این واقعه اگرچه در سالنامه‌ها کمتر ذکر شده است امّا یاد این ابرمرد تاریخ هرگز از اذهان و خاطره‌ها محو نخواهد شد. هرچند موضوع بحث ما شهادت حضرت عمر (رض) است امّا ذکر این واقعه بدون اشاره به مناقب و ابعاد شخصیتی آن بزرگوار ناقص است.
حضرت عمر (رض) فرزند نفیل بن عبدالعزی اهل مکّه و سه سال بعد از واقعه‌ی عام‌الفیل متولد شد. دوران نوجوانی و جوانی را در شهر مکّه در خانواده‌ای متشخص که از ثروتمندان نامی شهر بود سپری کرد. او مانند هر نوجوانی می‌بایست در امر معیشت خانواده نقشی را بعهده می‌گرفت که او برای پدرش چوپانی شتران را در منطقه‌ی «ضجنان» بعهده داشت تا به خانواده‌اش در این امر هم کمک کند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل